பல்லு வெளக்காத பதிவுலக சங்கிலி திருடனின் கள்ள குறும்புகள்!

சங்கிலி திருடன்! சம்போ ஜம்போ! இட்லி கள்ளன் டப்போ டிப்போ! 

எல்லோருக்கும் வணக்கமுங்கோ!இனிய ஞாயிற்றுக் கிழமை வாழ்த்துக்கள்! ஐடியா மணி வழியில கும்பிடுறேனுங்கோ!!

தமிழ்ப் பதிவர்களிடம்; பல்லு வெளக்காத பன்னாடை யாருன்னு கேட்டா, எல்லோர் விரலும் அந்த ஒருவரைப் பார்த்துத் தான் நீளுமுங்க. ரொம்ப குள்ளமா, கறுப்பு கேலர் கண்ணாடி போட்டுக்கிட்டு மிக நீண்ட பெயருடன் ஒருத்தர் பதிவுலகில் வலம் வருவாரே! அவர் தான் பதிவுலகின் பல்லு வெளக்காத சங்கிலி திருடன். அவர் பெயர் ஐடியா மணி என்று நான் சொல்லி தான் ஒங்களுக்கு தெரியனும் என்கிற அவசியமெல்லாம் கிடையாது என்று நெனைக்கிறேன். இட்லி திருடன், சங்கிலி திருடன், Watermelon thief, பூனைக்குட்டி அபகரிப்பாளன் எனப் பல்வேறுபட்ட திருட்டுப் பட்டங்களைத் தன்னகத்தே கொண்டிருப்பவர் தான் இந்த ஐடியா மணி. 

ஐடியா மணியிடம் ஒரு ஸ்பெஷல் பேட்டி எடுக்கும் நோக்கில் நாற்று வலைப் பதிவின் போட்டோ டிசைனரும், பதிவருமான கந்தசாமியிடம் 80 யூரோவிற்கு ஒரு மைக் செட்டையும் வாங்கி, பேட்டி எடுத்துக்கிட்டு ஓடிவாடா கந்து அப்படீன்னு போனில சொல்லி அனுப்பி வைச்சேனுங்க. பிரான்ஸில இருக்கிற கந்துவும் பேட்டி எடுக்கும் ஆவல் மேலிட நம்ம சங்கிலி திருடனை தேடி போனாருங்க. "பாவிப் பயல்! பல நாட்களா குளிக்காம இருக்கானே! நாத்தம் இப்படி குப்பென்று அடிக்குதே!!" எனச் சொல்லிட்டு கந்து வாந்தி எடுக்கும் நோக்கில் பேஷ் வாஷ் பண்ணும் சிங்கை தேடி ஓடிட்டாருங்க. வாந்தி எடுத்து முடிஞ்சதும், கந்து எனக்கு ஒரு போனைப் போட்டாருங்க. 

"நிரூபன்! நீங்க பண்ணியது நல்லாவே இல்லைங்க! இந்த பாவிப் பயல் குளிக்காம இருக்கிறானே என்று முன்னாடி தெரிஞ்சிருந்தா நான் அவனுக்கு கிட்டயா போயிருக்கவே மாட்டேன்! நிரூ! நம்ம காட்டான் மாம்ஸ் குளிக்காம கோவணத்தோட திரிஞ்சாலும், குமரிப் பொண்ணுங்க கூட பார்த்து வியக்கிற மாதிரி அரேபியன் நாத்த மருந்த்தை அனுதினமும் அடிச்சுக்கிட்டு திரிகிறாரு! ஆனால் இந்த அபேஸ் மணி இருக்கானே! இவன் ஒரு மாதிரியான ஆளா இருப்பானோ தெரியலையே! பேட்டி எடுக்கலாமுன்னு போனா என் மூக்கை நாத்தத்தால வாட்டி அனுப்பிட்டானே மணி!” அப்படீன்னு முகத்தில கண்ணீர் சிந்தா குறையா பேசினாரு நம்ம கந்து! பேட்டி எடுக்க வேறு வழி இல்லையே எனும் நோக்கில, மணிக்கு போனை போட்டேன்!

"மச்சி! நிரூ! உனக்கு என் ஹிஸ்டரி முன்னாடியே தெரியும் தானே! என்னைப் பத்தி முழுமையா தெரிஞ்ச பின்னாடியும், கந்துவை அனுப்பி என் மானத்தை வாங்கிட்டியே!" அப்படீன்னு அழா குறையா சொன்னானு நம்ம மணி!

"அடோய்! ஒங்கிட்ட ஒண்ணு கேட்டா ஒளிவு மறைவு இன்றி சொல்லுவியா என்று கேட்டேன்?" 

பல்லு வெளக்காதவனும்;"ஓக்கே மச்சி! சொல்றேன்!"அப்படீன்னு ஒத்துக்கிட்டான். 

"உன்னை ஏன் மச்சி எல்லோருமே பல்லு வெளக்காத சங்கிலி திருடன் அப்படீன்னு சொல்றாங்களே?" என்று கேட்டேன்! ஏதோ பரம ரகசியத்தை, பரம்பரை ரகசியத்தை புட்டுப் புட்டு வைப்பது போல மணி தேம்பித் தேம்பி அழுதவாறு சொல்ல ஆரம்பிச்சான். 

"சின்ன வயசில, நம்மளுக்கு ரொம்ப சொகுசான இடமா அமைஞ்சது வன்னிக் காடுகள். காலங் காத்தால எந்திருச்சு, வாயிற்குள் ஒரு வேப்பங் குச்சியை சொருகிக் கொண்டு, பல்லை வெளக்கியவாறு, ஒரு சோடாப் போத்தலுக்குள் தண்ணியை நிரப்பிக் கொண்டு, காட்டிற்குள் ஓரமா ஒதுங்குவேன் மச்சி! ஆனாலும் காலப் போக்கில காட்டுக்குள் பனை வடலிக்கு கீழே ஒதுங்கினாலும், பல பேரு கழிவுகளை வெளியேற்றி இருப்பதால நாத்தம் முகத்துல குப்பென்று அடிக்க ஆரம்பிச்சிடுச்சு. அப்புறமா வேப்பங் குச்சியே வேணாம் என்று, கரித் துண்டை எடுத்து பல்லு வெளக்க ஆரம்பிச்சேன்.

அடுப்பில அம்மா மொதல் நாள் சமைச்சு முடிஞ்சதும் கிடைக்கிற கரித் துண்டை மறு நாள் காலையில் எடுத்து பல்லை தேய்ச்சு தேய்ச்சு வெளக்கியது ஒரு காலம் மச்சி. அதுவும் காலப் போக்கில அலுத்துப் போக, அப்புறமா நெல்லின் உமியை எடுத்து, நெருப்பில சுட்டு, உமிக் கரி மூலமாய் பல்லு வெளக்க ஆரம்பிச்சேன். 

"வானம் போல் வெண்மை -இந்த 

ஐடியா மணி பல்லோ தனித் தன்மை!!” அப்படீன்னு எல்லா பசங்களும் என்னோட பல்லைப் பார்த்து பள்ளிக் கூடத்தில பொறாமைப் பட்டாங்க. என்னோட மச்சாள் பொண்ணு ஒருத்தி யாழ்ப்பாணத்தில இருந்து வன்னிக்கு 1994ம் ஆண்டு லீவில வந்திருந்தாள். நாசமாப் போன ஐடியாக்காரியா அவள் இருப்பாளென்று நினைக்கிறேன். ஏன்னா, இந்த ஐடியா மணிக்கே ஒரு ஐடியா கொடுத்து கெடுத்துப் புட்டாள் மச்சி! 

"அடோய் மணி! தினமும் காலங் காத்தால நீ பனம் பழஞ் சூப்பினாய் என்றால், உன்னோட பல்லு இன்னமும் பளிச்சிடும்!" அப்படீன்னு சொல்லிட்டாள்! நானும் அவளை நம்பி, பனம் பழ சீசன் வர்றப் போ, பனம் பழத்திற்கு வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்து, பல்லு வெளக்க ஆரம்பிச்சேன்! 

"அப்படீன்னா, நீ பனம் பழ சீசனில மாத்திரம் பல்லு வெளக்குவியா?” என்று ஒரு கேள்வியை கேட்டேன் பாருங்க. மணி! சின்னப் பையன் மாதிரி மீ எப்பவுமே மீ 5” அப்படீன்னு சொல்லி லேசா வெட்கப்பட்டு, "ஆமா மச்சி! பனம் பழ சீசனில மாத்திரம் பல்லு வெளக்க ஆரம்பிச்சேன். என் பல்லு மெது மெதுவா மஞ்சள் கலருக்கு மாற ஆரம்பிச்சது" அப்படீன்னு சொன்னானு. 

அதுக்கு அப்புறமா மச்சி, நான் பற்பொடி அப்படீங்கிற ஒண்ணை கையில் எடுத்து, கை வெரல்ல தொட்டு தொட்டு பல்லு வெளக்க ஆரம்பிச்சேன். பற்பொடியால் பல்லு வெளக்க ஆரம்பிக்கையில் பல்லு மெது மெதுவா வெண்மையா தொடங்கிச்சு. ஆனா என் கை வெரலோ; காலையில ஸ்கூல் போகும் போது பிங் கேலரில மாற ஆரம்பிச்சிடுச்சு மச்சி. அதனால நான் பற்பொடி மூலமா பல்லு வெளக்குவதையும் நிறுத்திட்டு, சிக்னல் டூத் பேஸ்ட்டிற்கு மாற ஆரம்பிச்சேன் அப்படீன்னு மணி சொல்லிட்டு இருக்கும் போது; "அடோய் நிறுத்து! அதென்ன சிக்னல் டூத் பேஸ்ட்?" எனக்குப் புரியுது. எல்லோருக்கும் புரியும் படியா சொல்லேன் என்று கேட்டேன்! 

பற்பொடியால தீட்டி தீட்டி, கை வலிக்க ஆரம்பிக்க, பற் தூரிகை, பற் பசை கொண்டு பல்லு வெளக்க ஆரம்பிச்சேன். அப்புறமா என் கை வலிக்க ஆரம்பிச்சிட்டுது மச்சி. நானும் பெரியாளாகி பிரான்ஸிற்கு வந்திட்டேன். ப்ரஷ்ஷால தீட்டுவதால் கை வலிக்குதே என நினைச்சு,பல்லு வெளக்குவதையே நிறுத்திட்டு பக்காவா ஒரு ஐடியா கண்டு புடிச்சேன். வெளிநாட்டு சுவீங்கம், பபுள்கம் உமிழ்ந்தால் (சப்பினால்) வாய் மணக்காது அப்படீன்னு கண்டு நம்ம காட்டான் அண்ணர் சொன்னது நினைவில் வரவே;இப்போதெல்லாம் வீட்டிற்குள் இருக்கும் நாளில பல்லே வெளக்குவதில்லை. வெளியே போகும் போது மாத்திரம் ஒரு Mint பபுள்கம் போட்டுக்கிட்டு போவேன் மச்சி! 

தமிழர்களின் பாரம்பரியப் பண்பாட்டில எப்படியெல்லாம் பல்லு வெளக்குவாங்களோ, அப்படியெல்லாம் நானும் பல்லு வெளக்கிப் பார்த்தேன். ஆனாலும் என்னோட பல்லு வெண்மையாகல்லை மச்சி. ஒவ்வோர் நாளும் என்னோட வாயில இருந்து நாத்தம் குப்பென்று அடிக்க ஆரம்பிச்சுது. ஒரு நாள் லண்டனில இருக்கிற அதிரா வீட்டுப் பக்கம் விருந்துக்கு போனேன். என் வாயில இருந்து குப்பென்று அடித்த கெட்ட வாடையை உணர்ந்திட்டு, அவங்களே, என்னை பல்லு வெளக்காத பன்னாடை அப்படீன்னு பேசிட்டாங்க. நான் பேச்சை வாங்கிட்டு சும்மா இருக்கிற ஆள் கிடையாது தானே! அவங்க பேசும் மட்டும் என் கை என்ன புளியங்காயா பறிச்சுக்கிட்டு இருந்திச்சு? கபக் என்று அவங்க வூட்டு பூஸாரை புடிச்சு, லபக் என்று ஐம்பது பவுண் சங்கிலியை அபேஸ் செஞ்சிட்டேன். 

பார்த்தியா நிரூ! எனக்கு பல்லு வெளக்காத பன்னாடைன்னு பட்டங் கொடுத்து, நெஸ்டமோல்ட்ஸ் டீயும், போண்டாவும், பருத்தித்துறை வடையும் கொடுத்து, உபகாரம் செஞ்சதற்கு பதிலா,அதிரா தன் பூஸாரின் சங்கிலியை இழந்துட்டாங்களே என சொல்லி சிரித்தான் மணி! பேட்டியை கவலையோடு, தேம்பி தேம்பி அழுதவாறு ஆரம்பித்து, செம காமெடியா சிரிக்கும் வண்ணம் முடிச்சிருக்கிறியே நீ உண்மையிலே பலே திருடன் எனச் சொன்னேன்! போனிலிருந்து கெட்ட வார்த்தைகள் வகை தொகையின்றி வந்து குவிந்தன. என் காதில் ரத்தம் வர முன்னாடி ரெலிபோனை கட் பண்ணினேன் நான்.

இதுக்குத் தான் பேரு! உபசாரம் செய்து, உபத்திரம் வாங்குவது என்பதோ? 

Share