கந்தர்மடம் சந்தியில காலுதையை வாங்கி நொந்தவரின் நிலை!

யோகாவின் நினைப்பில் ஜொலிக்கும் பவளத்தின் நினைவலைகள்!

முத்தவெளி முனியப்பர் கோயில் பின்னாலே

மூன்று மணி நேரம் காத்திருந்தாள் பவளம் தன்னாலே

பத்தரைக்கு வருவேன் என்றார் யோகா

பாவை "வோச்சை" பார்த்து நொந்து போனாள் லேசா

சத்தியமாய் ஆம்பிளைங்க குணமிதென்று சலித்தாள்

சரக்கடிக்க போயிருப்பாரோ யோகா என்று மனதுள் நினைத்தாள்

குத்துக்கலாய் நானிருக்க இந்த யோகருக்கோ

குஷ்பூ எனை விட்டு விட்டு குமரிப் பொண்ணா கேட்கிறது?

பத்துப் பவுண் தாலியா கேட்டேன்? 

பாவை எனை கைப்பிடித்து கூட்டிப் போடா என்றேன்!

சித்தமதில் பிரம்மை பிடித்தவனாய் 

சீரியஸ் பேச்சும் அறியாது இருக்கிறானே இவனோர் அப்பாவி

மொத்தமாக அள்ளி கொடுப்போம் என்றால்

மோப்பம் கூட புடிக்க தெரியாதவனாய் இருக்கிறானே அடப் பாவி!

சந்தனத்து மேனி காட்டி மயக்கிடவும் நினைத்தேன்

சரியான மோசக்காரி இவள் என பேசிடுவான் என பயந்தேன்

மந்தமான வெய்யிலிலே குடையினுள்ளே அணைத்திடவும் நினைத்தேன்

மாம்பழஞ் சந்தி வரை சைக்கிளிலே ரவுண்டு வர துடித்தேன்

அந்தியிலே அத்தான் யோகா நினைப்பினிலே திளைத்தேன்

அவன் மேனி எந்தன் ஆடையாகாதா என கனவில் மிதந்தேன்

சிந்தையிலே அவன் நினைப்பு - சித்தமெல்லாம் குறுகுறுப்பு

சீக்கிரமே என் மேனி சிவக்காதா வெட்கத்தினால் என தவிப்பு!

கந்தர்மடம் சந்தியில் காதல் பேசிடவும் விருப்பு

கவலை தீர கச்சாய் வரை சென்றுடனும் எனும் நினைப்பு!

எந்தன் ஆசை தீராதா என நினைத்தேன் 

எனைத் தேடி அத்தான் யோகாவும் வர கனவினை கலைத்தேன்!

பவளத்தின் மனதை பஞ்சராக்கும் யோகாவின் அதிரடி வார்த்தைகள்!

பவளமே! என்னை உந்தன் பார்வையினால் சாய்த்த திரவியமே

கவலையே வேணாம்- வழியில் சைக்கிள் பஞ்சராகிட்டு அதிரசமே!

வேகமாய் வர நினைத்தேன் -வேல் விழி உனை காண துடித்தேன்

தாகமாய் வழியில் எடுக்க தர்ப்பூசணி வாங்கி உண்டேன்

பாகமாய் நீ என்னோடு இருப்பாய் எனும் நினைப்பினில் வந்தேன்

பாவையே உந்தன் மனசும் வாட ஓர் சேதி சொல்லப் போறேன்

கோபமாய் முகத்தில் காறி உமிழ்ந்திடாதே - மணக்கும்

கோதை நீ என்னுடன் கோபித்தாலோ உணவில் உப்பு கரிக்கும்!!

ஆளானா ஆம்பிளை எனக்கும் இப்போது அரியதோர் வாய்ப்பு

ஆறாயிரம் கடல் மைல் தாண்டி பிரான்ஸ் போகும் அழகிய வாய்ப்பு

ஆதலால் எனை நீயும் மறந்திடனும் பெற்றோர் சொற் கேட்டு

காதலை உதறித் தள்ளி "அரேஞ்" கலியாணம் செய்திடனும்

பேதையே என்னை மன்னிப்பாயா? இந்தப் பாவிக்கும் காதல்

பாவ விமோசனம் கொஞ்சம் கொடுத்து என்னை தண்டிப்பாயா?

பவளத்தின் பாசக் கயிற்றினால் பதறிய யோகாவின் நிலை!

அத்தானே என்னை காதல் மொழி பேசி

ஆட் கொண்ட அழகர் யோகாவே

செத்தாலும் உம்மை பிரியமாட்டேன் உறுதி - நான்

சொல்வதை கொஞ்சம் கேட்பீரா? - இப்போது

முத்தாக என் வயிற்றில் உம் வாரீசும்

மூன்று மாசமாக வளர்கிறதை அறியலையா? 

கொத்தாத பாம்பென்று நினைத்தா கை வைத்தீர்?

கோதை எனை கட்டலைன்னா விபரீதம் நடக்கும்

பத்தோடு பதினொன்றாக கம்பி எண்ணி நீரும்

பாவத்தை போக்கிடவும் நேரும் எச்சரிக்கை என்றாள்!

பாவையின் மிரட்டல் கேட்டு பரிதவித்த யோகாவின் நிலை!

ஐயகோ என்னை விட்டு விடு 

அறியாமல் நானும் காதல் செய்தேன்

மெய்யிலே வீரமுண்டு ஆனாலும்

மோசம் போய் விட்டேன் நானும்

பையிலே பைசா இல்லை ஆயினும்

பாவையே உன்னை கட்டுவேன் நம்பு!

கையிலே பிடித்தார் ரயிலின் சங்கிலியை

கணக்கு வழக்கின்றி கட்டுவேன் என்றார்

ஐயகோ கட்டுவேன் என்றார்- பயணிகள்

அனைவரும் யோகாவை பார்க்கலானார்- பகலிலே

மெய்யினை மறந்தார் கனவினில் விழுந்தார்

மேனியில் உணர்வுவர மெல்லமாய் அழுதார்!

கவிதையின் விளக்கம்: பிரபல பின்னூட்டவாதி யோகா அவர்கள் அந் நாளில் யாழ்ப்பாணத்தின் முத்தவெளியில் உள்ள முனியப்பர் கோயிலுக்குப் பின்னாடி பவளம் எனும் பெயர் கொண்ட பொண்ணைச் சந்திப்பதாக உறுதி மொழி வழங்கி விட்டு, மூன்று மணி நேரம் தாமதமாகச் சென்று சந்திக்கிறார். அப்போது, தான் பிரான்ஸிற்குப் போகும் விடயத்தினை அப் பெண்ணிடம் சொல்லுகிறார். தன்னை ஆசை வார்த்தை பேசி, வயிற்றில் புள்ளையை கொடுத்து விட்டு, யோகா மோசம் செய்திட்டாரே என நினைத்த அப்பாவிப் பெண்ணோ, யோகா தன்னை திருமணம் செய்யனும் என கேட்கின்றார். பெண்ணின் மிரட்டலுக்குப் பயந்த யோகாவும், தான் பயணிக்கும் ரயிலில் கட்டுறேன்! உன்னை கலியாணம் கட்டுறேன் என கூச்சலிடுகின்றார். தனக்குச் சுய நினைவு வரவே...அடடா..கனவில் இப்படியெல்லாம் செய்திட்டேனே என நினைத்து மெதுவாய் அழுகின்றார். 

அரும்பத விளக்கம்/ சொல் விளக்கம்:

*முத்த வெளி, கந்தர்மடம், கச்சாய், மாம்பஞ் சந்தி: யாழ்ப்பாணத்தில் உள்ள சிற்றூர்களின் பெயர். 

*வோச்: மணிக்கூடு

*அரேஞ் கலியாணம்: அரேஞ் மாரேஜ்.

வெகு விரைவில் உங்கள் நாற்று வலைப் பதிவில் ஓர் புத்தம் புதிய தொடர்...

பட உதவி: நிகழ்வுகள் வலைப் பதிவின் சொந்தக்காரன் சகோதரன் கந்தசாமி!

Share