நமீதாவை மடக்கிய நம்ம ஊர் நண்பன்!

ஈழத் தமிழனாகப் பிறந்தால் சுதந்திரம் முதற் கொண்டு, ஏனைய மனித உணர்வுகளையும் இழந்து தான் ஆக வேண்டும் என்பது எழுதப்படாத விதியாக எம் வாழ்க்கையோடு இணைந்து வந்து கொண்டிருக்கிறது. எம்மைச் சூழ்ந்திருந்த கவலைகள், துன்பங்கள்.  இடப் பெயர்வு- கொடிய யுத்தம் முதலிய பல காரணிகளுக்கு நடுவேயும், எம் மனங்களைச் சந்தோசமாக வைத்திருக்க உதவிய ஒரு விடயம்; நண்பர்களின் இணை பிரியாத நட்பு என்று தான் கூறலாம். அதே வேளை என் மனதை வேதனைப்பட வைத்த விடயமாகப் பல நண்பர்களது உயிரிழப்புக்களையும் கூறலாம்.

அப்பாவின் வேலை மாற்றம், அதன் பின்னரான இடப் பெயர்வு நிகழ்வுகள், கல்வி நடவடிக்கைகளுக்காக வெளி மாவட்டங்களில் தற்காலிகமாக குடியேறிய செயற்பாடுகள்; எனக்கு நீண்டு நிலைத்திருக்கும் ஒரு நட்பு வட்டத்தினைத் தரவில்லை.

ஆனாலும் சிறிது காலம் பழகினாலும் மனதில் இன்றும் நிழலாடும் நினைவுகளைத் தந்து விட்டுச் சென்றவர்கள், நினைத்து நினைத்து அடிக்கடி அவ் நினைவுகளினூடாக என் மனதினைச் சிரிக்க வைக்கும் நண்பர்கள் வரிசையில்; சிலரை இணைய வலையினூடாக உங்களோடும் பகிர்ந்து கொள்வதே இப் பதிவின் நோக்கம்.

சகோதரன் ரியாஸ் அஹமது- நுனிப்புல்லில் ஓர் பனித்துளி வலைப் பதிவின் சொந்தக்காரன்- விடுத்த அன்புக் கட்டளையினை ஏற்று நானும் நண்பேன்டா எனும் தொடர் பதிவின் மூலம் என் நண்பர்களைப் பற்றிய சிறிய குறிப்புக்களை உங்களோடு பகிரவிருக்கிறேன். 

யௌவனன்: 

ஈழத்தின் வன்னிப் பகுதியின் துணுக்காய் பகுதியில் நான் பாலர் பாடசாலைக்குச் சென்ற போது என்னுடன் அறிமுகமான ஓர் நண்பன் தான் இந்த யௌவனன். ஐந்தாம் வகுப்பு வரை தான் இவனது நட்பு என் கூடத் தொடர்ந்தது. பின்னர் தந்தையின் வேலை நிமித்தம் நான் வன்னியினை விட்டு, யாழிற்கு இடம் பெயர வேண்டிய சூழ் நிலையால் யௌவனனின் நட்புப் பாலமானது துண்டிக்கப்பட்டு விட்டது. சிறு வயதில் இருவரும் வாழ்ந்த பகுதி ஒரே பிரதேசமாதலால், பாடசாலை நேரம் தவிர்ந்த ஏனைய நேரங்களிலும் அடிக்கடி சந்தித்துக் கொள்வோம். 

ஐஸ் பழம்(குச்சி ஐசு) வாங்குவதற்காக பழைய தகரப் பேணிகளைப் பொறுக்கி விற்றுக் காசாக்கி, ஐஸ்பழம் வாங்கிக் குடித்திருக்கிறோம் கிட்டிப் புல், கிளித்தட்டு எனப் பல விளையாட்டுக்களை விளையாடி மகிழ்ந்திருக்கிறோம். வீதியால் இந்திய ராணுவம் போகும் போதெல்லாம் வீட்டில் இருந்தோர் நாயினக் கட்டி வைத்திருந்தாலும், இருவரும் குறும்பாக கட்டி வைத்திருக்கும் நாயினை அவிழ்த்து விட்டு, சூ...காட்டி- நாயினை ஏவி விட்டு வேடிக்கை பார்த்திருக்கிறோம். 

அதற்குப் பயனாக ஒரு நாள் நாங்கள் கிளித் தட்டு விளையாடி மகிழும் போது வீதியால் ரோந்து சென்ற இந்திய இராணுவ வீரர்கள் என்னையும், யௌவனனையும் அழைத்து சாக்லேட் தந்தார்கள். பின்னர் யௌவனனை அருகாக அழைத்து அவன் பொக்கற்றினுள் கிரைனைட்டைப் போட்டு விட்டார்கள். பின்னர் அவன் தன்னைச் சுதாகரித்துக் கொண்டு அந்தக் கிரைனைட் குண்டினை வெளியே எடுத்து எறிந்து விட்டான். 

நாம் செய்த முன் வினைப் பயனோ என்னவோ, கிளிப் கழற்றாது வைத்திருந்த அந்தக் குண்டு வெடிக்கவில்லை.  சிறு வயதில் விளாம்பழம் பொறுக்கச் செல்லுதல். பாலப் பழம் பிடுங்கப் போதல், ஈச்சம் பழம் பிடுங்கப் போதல் முதலிய பல நடவடிக்கைகளை நானும் யௌவனனும் சேர்ந்தே செய்திருக்கிறோம். காலவோட்ட மாற்றத்தின் பிரதிபலனாக 1990ம் ஆண்டோடு எங்கள் நட்புத் துண்டிக்கப்படு விட்டது. 

கோழிப் பீ என நாம் செல்லமாக அழைக்கும் கோகுலன்:

தந்தையின் வேலை மாற்றத்தின் பின்னர், நாங்கள் யாழில் வசித்த காலப் பகுதியில் எனக்கு அறிமுகமான நண்பன் தான் கோகுலன். ஆங்கிலப் பாடத்தில்- நீயா நானா எனும் போட்டி நிலையில் இருந்த நாமிருவரும், பாடசாலையில் ஒரு குறும்பு நிகழ்வு மூலம் தான் நண்பர்களாகினோம். கோகுலன் என்னைப் பற்றிக் கிண்டலாக எங்கள் ரியூசனில் படித்த வகுப்புத் தோழி ஒருவரின் பெயரோடு இணைத்து ‘தேவி சிறீ தேவி....உன் திருவாய்....பாடலை மாற்றி எழுதிப் பாடிச் சக நண்பர்களோடு இணைந்து கலாய்த்துக் கொண்டிருந்தான். 

திடீரென வகுப்பறையினுள் நுழைந்த தலமையாசிரியரின் கையில் இந்த உல்டா செய்த குறும்புப் பாடல் மாட்டியதும்- கோகுலனுக்கு பிரம்பு முறியும் வரை ஆசிரியர் அடித்துக் களைத்திருப்பார். பின்னர் கோகுலன் நடந்தவற்றை மறந்து சமரசம் பேசி என்னோடு நண்பனாய் இணைந்து கொண்டான். 

கோகுலன் எனும் பெயர் கொண்ட காரணத்தால் அவனை நாங்கள் செல்லமாக கோழிப்பீ என்றே சொல்லி மகிழ்வோம். பாடசாலை விடுமுறை நாட்களில் வயற் கிணறுகளில் நீந்தி மகிழுதல், ஆளரவமற்ற காணிகளிற்குள் நுழைந்து இளநீர் பிடுங்கி மகிழுதல் எனப் பல செயற்பாடுகளைச் செய்து மகிழ்ந்திருக்கிறோம். 

பல்கலைக் கழகம் வரை ஒன்றாகப் போய் லூட்டி அடிப்போம் எனும் நினைப்பிலிருந்த எம் நட்பு, அவனது குடும்பப் பொருளாதாரச் சூழ் நிலை காரணமாக- கோகுலன் வெளி நாட்டிற்குப் புலம் பெயர தந்தியறுந்த தொலை பேசிக் கம்பியாய் மாறியது. 

கோகுலன் பற்றி நான் இப்போதும் நினைத்து நினைதுச் சிரிக்கும் விடயம், பாடசாலை முடிந்த பின்னர், வீதியால் செல்லும் போது நாம் இருவரும் சைற் அடிக்கும் நோக்கில் ஒன்றாகச் செல்வது தான் வழமை. ஒரு சில பிகருங்களைப் பார்த்து ஹலோ சொன்னால்- அற்லீஸ்ட் தலையினைக் குனிந்தாவது சிர்ப்பார்கள். சிலர் சிரிக்கமாட்டாளுங்க. முறைப்பாளுங்க. 

இப்படியான் சூழ் நிலையில் கோகுலன் பிகருங்களுக்குப் பக்கமாக சைக்கிளைக் கொண்டு போய்ச் சொல்லும் ஒரு வசனம் தான்

‘ஐஞ்சு ரூபா வடையை வைச்சிருக்கிற உனக்கே இவ்வளது திமிர் என்றால்;

பத்து ரூபா ரோலை வைச்சிருக்கிற எனக்கு எப்படித் திமிர் இருக்கும்?

ராஜ்குமார்- ரவுடி ராஜ் குமார்: 

எங்கள் கல்லூரி நட்பு வட்டத்தில் அடிக்கடி கோமாளித்தனமாகப் பேசி அனைவரையும் சிரிக்க வைக்கும் வல்லமை படைத்தவ்ன் தான் இந்த ராஜ்குமார். ஒரு முறை ரியூசனில் ஆசிரியர் பாடம் சொல்லித் தரும் போது,  மாட்டிற்கு வாய் ஏன் நீளமாக இருக்கிறது என்று கேட்க, 

நீளமா இருந்தால் தானே ஓட்டிக் குடிக்க முடியும்’ எனக் குறும்பாகப் பதில் சொல்லி வகுப்புத் தோழிகள் உட்பட அனைவரையும் சிரிக்க வைத்த குறும்புக்காரன். வகுப்பில் அடி தடி எதுவானாலும், நாம் அடைக்கலம் கோருவது இவனிடம் தான். இதனால் தான் இவனை ரவுடி ராஜ் குமார் என்று அழைப்போம். 

அடி தடிக்கு இவனை அழைத்தால், அதற்கு கூலியாக விஞ்ஞானப் பாடப் பரீட்சையின் போது, தெரியாத வினாக்களுக்கு விடை கேட்பான். பல் தேர்வு வினாக்களுக்குரிய விடைகள் முதல் நான்கு இலக்கங்களுக்குள் அமைவதால், சைகை மூலம் இலக்கங்கலை விரலின் உதவியுடன் காண்பிக்க வேண்டும். கண்டிப்பாக சொல்லியே ஆகவேண்டும். இல்லா விட்டால் நம்ம மேலையே கை வைத்திடுவான்.

இவனுக்கு எங்களோடு ரியூசனில் படித்த ஒரு குண்டுப் பெண்ணை ஜோடி சேர்த்து கிண்டல் பண்ணி மகிழுவோம். ஒரு நாள் எதேச்சையாக இவனும் அவளும் தனிமையில் ரியூசன் முடியும் நேரம் சந்தித்ததை நாங்கள் கண்டு விட்டோம். அப்புறமென்ன ‘மச்சான் ராஜ்............. எனும் பெயர் கொண்டவளை மடக்கிட்டாண்டா....

என்று எல்லோருக்கும் கதை பரப்பி விட்டார்கள். அன்று முதல் அவனை ..... எனும் பெயர் கொண்ட பிகரை மட்க்கிய ராஜ் என்று தான் கிண்டல் பண்ணி மகிழுவோம்.

ராஜ் ஈழம் எனும் கனவினைத் தாங்கிய பலரோடு, பின் நாளில் மண்ணுள் புதையுண்டு போனான். 

அந்தப் பொண்ணு, எம் 17 வயதுக் காலத்தில் ‘நமீதா போன்ற தோற்றத்தில் இருந்தா. அப்போது நமீதா எனும் நடிகை இல்லா விட்டாலும், இப்போது 

அவளது தோற்றம் இக் கால நமீதாவுக்கு இணையாக இருப்பதால் பதிவுக்கும் இப்படி ஓர் தலைப்பினை வைக்க வேண்டி ஏற்பட்டது. 

நேமிசா என நான் அழைக்கும்..............

என்னுடைய ஆறாம் வகுப்பு முதல், கம்பஸ் வாழ்க்கை வரை முதுகில் ஒட்டிச் சவாரி செய்த ஒரு அன்புள்ளம். பிறர் பார்வையில் காதலர்கள் எனச் சிறப்பிக்கப்பட்டாலும், ‘நான் உங்களின் உயிர் நண்பி’ என்ற ஒரு வார்த்தையினைக் கூறி நட்போடு விலகி நின்ற ஓர் ஜீவன்.

என் மனதிலும் அவள் மீதான காதல் தோன்றினாலும், அவளது நட்பிற்கு மதிப்பளித்து எங்கே இந்தக் காதலால் என் நட்புக் களங்கப்பட்டு விடுமோ என்னுள் ஓர் இனம் புரியாத உணர்வினை ஏற்படுத்தி; என் சொல்லாத காதலை மனதோடு வைத்து மௌனிக்கச் செய்தவள்.

ஆறாம் வகுப்பு முதல் ஒன்றாகவே டியூசனிற்குப் போய், ஒன்றாகவே விளையாடி, ஒன்றாகப் படித்து மகிழ்ந்த நாட்கள் நினைவில் இன்றும் நிழலாக நிற்கிறது. எங்கள் வீட்டிற்கும் வந்து என் அம்மா, அக்கா, தம்பி, தங்கைகளோடு எப்போதும் தன் இன் முகம் காட்டிப் பழகிய இனிமையானவள் அவள்.

இறுதியாக 2005ம் ஆண்டு யாழில் அவளைச் சந்தித்தேன். போர்ச் சூழல் காரணமாக 2006இன் பிற் காலங்களில் நேமிசா வாழ்ந்த பகுதியும்- நான் வாழ்ந்த பகுதியும் இரு வேறு துருவங்களாகத் துண்டாடப் பட, இன்று வரை அவளை மீண்டும் பார்க்க முடியாதவனாகி விட்டேன், அவள் தற்போது திருமணம் செய்து வெளி நாடொன்றிற்கு குடி புகுந்து விட்டாள் என்று அண்மையில் அறிந்தேன். 

ஸ்...........ஆ........ஸப்பா.....ஒரு மாதிரியாக ஒரு தொடர் பதிவினை எழுதி முடிச்சாச்சு. 

நண்பேன்டா எனும் தொடர் பதிவினைத் தொடர, என் சொந்தங்களையும் அழைப்பது என் கடமை தானே. அந்த வகையில் கீழ் வரும் அன்பு உள்ளங்களை நண்பேன்டா எனும் தொடர் பதிவினைத் தொடருமாறு அழைப்பு விடுக்கிறேன். 

*கவியுலகம் வலைப் பதிவு ஓனர் மைந்தன்,

*உணவு உலகம் வலைப் பதிவின் சொந்தக்காரர் ஆப்பிசர் சங்கரலிங்கம்,

*விக்கி உலகம் வலைப் பதிவின் ஓனர் விக்கி,

*குழந்தை நிலா ப்ளாக் ஓனர் ஹேமா,

*நிகழ்வுகள் ப்ளாக் ஓனர் கந்தசாமி,

*மருதமூரான் பக்கங்களின் ஓனர் மருதமூரான்,

*வானம் தாண்டிய சிறகுகள் ப்ளாக் ஓனர்- ஜீ,

*தமிழ் வாசி ப்ளாக் சொந்தக்காரர்- பிரகாஷ்,


*Counsel For Any ப்ளாக் ஓனர் சண்முகவேல்,

*சிபி பக்கங்கள் ஓனர் செந்தில்குமார்,

*நாஞ்சில் மனோ பக்கங்கள் ஓனர் மனோ,


*தனி மரம் ப்ளாக் ஓனர் நேசன்

*கூடல் பாலா ப்ளாக் ஓனர் பாலா,


*கவி அழகன் ப்ளாக் ஓனர் கவிக் கிழவன்(யாதவன்),


*என் பக்கம் ப்ளாக் ஓனர் அதிரா,


*மணிராஜ் ப்ளாக் ஓனர் இராஜராஜேஸ்வரி,

*ஸ்டார்ட் மியூசிக் ஓனர் பன்னிக்குட்டி ராம்சாமி.

அப்பாடா, கோர்த்து விடுறதுன்னா, வம்பில் மாட்டி விடுறதுன்னா என் நினைவில் நிறையப் பெயர்கள் வருகிறது. இப்போதைக்கு இவ்வளவும் போதும் என்பதால் விடை பெறுகின்றேன். 

Share