பிரபல பதிவரால் ப்ராப்ளம் ஆன பெண்- உண்மைச் சம்பவம்!

எச்சரிக்கை:  இப் பதிவில் வரும் உரையாடல்கள், சம்பவங்கள் யாவும் கற்பனையல்ல. நிஜமே. உலகின் எங்கோ ஓர் மூலையில் ஒரு பதிவர் வீட்டில் இச் சம்பவங்கள் நிகழ்ந்திருந்தால், இது தமது வீட்டுக் கதை என யாராவது 

உரிமைகோரினால், அதற்கு கம்பனி பொறுப்பல்ல.

டிங்குசா: ’என்னங்க நீங்க , எப்ப பார்த்தாலும் கம்பியூட்டர் முன்னாடியே இருக்கிறீங்க, வீட்டில குழந்தை அழுவுற சத்தம் கூட உங்க காதிலை கேட்க மாட்டேங்குது.

பதிவெழுதுறாராம், பதிவு! பெரிய உலக மகா பதிவர் என்ற நினைப்பில, வூட்டுல என்ன நடக்குதென்ற நிலமை தெரியாம 24 மணி நேரமும் லப்பு டாப்பைக் கட்டிப் பிடிச்சுக் கொண்டே இருக்கிறீங்க.  

நான் ஒருத்தி, இஞ்ச சமைக்கனும், புள்ளையைப் பார்க்கனும். வேலையக் கவனிக்கனும் என்று இருக்கேன். அது தெரியாம நீங்க. 

இல்லத் தெரியாமற் தான் கேட்கிறேன். உங்க மனசில நீங்க என்ன நினைச்சுக் கொண்டிருக்கிறீங்க?

டிங்குசன்: உம்மடை வாயைக் கொஞ்சம் மூடி வைச்சுக் கொண்டு, அழுற பிள்ளையப் பார்த்துக் கொண்டு சமையும் பார்ப்பம். நான் எப்படா ஒருத்தன் வந்து ஏழாவது ஓட்டுப் போட்டு என் பதிவினைத் தமிழ் மணம் மூலமா ஹிட் ஆக்குவான் என்று Page Refresh பணிப் பண்ணிக் காத்திட்டிருக்கேன்.

நீ வேறை...குழந்தை அழுதா, புட்டிப் பாலைக் கொடுத்துத் தூங்க பண்ண வேண்டியது தானே? அதை வுட்டிட்டு சும்மா வந்து தொண தொணத்துக் கொண்டு...

வாயை மூடிக் கிட்டு வேலையைப் பார்க்கலாமமில்லே...

இன்னைக்கு யார் முதல் கமெண்ட் போட்டாங்களோ தெரியலை. என்னோடை ராசி! கூட்டம் கம்மியாவே இருக்கு. 

டிங்குசா: இஞ்சாருங்கோ,  கறி வைக்க மிளகாய்ப் பொடி தீர்ந்து போச்சு, கோவிச்சுக் கொள்ளாமல் அந்த மூனாவது சந்திக் கடையிலை வாங்கியாறீங்களா? நான் குழந்தையினையும் பார்த்துக் கிட்டு, மறு பக்கத்திலை சமையலையும் கவனிச்சுக் கொண்டு எப்படியுங்க வெளியே போக முடியும்?

டிங்குசன்: உமக்குத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லிப் போட்டேன். என் பதிவு ஹிட் ஆகலலை என்ற கோபம் ஒரு புறம், அடுத்த பதிவிற்கான சிந்தனை மறு புறம் என யோசித்துக் கொண்டிருக்கிறேன். என்னையைச் சீண்டி இந்த வூட்டிலை ஒரு ரண களத்தை ஏற்படுத்திடாதேம். பேசமா நீர் போய் வாங்கிக் கொண்டு வரலாமில்லே!

டிங்குசா: நானும் பார்த்துக் கிட்டுத் தான் இருகேன், நீங்க ஆம்பிளையா? கலியாணம் கட்டி இன்னைக்கு எத்தினை நாளாவுது? 

கட்டின ஒரு வருசமும் 

’புதுப் பொண்டாட்டியைக் கண்ட ஆர்வத்திலை ‘கண்ணே, கரும்பே, கனியே, செல்லமே, சுவிற்றியே, டார்லிங்கே என ஓடோடி வந்தீங்க. 

எப்போ இந்த நாசமாப் போன ப்ளாக் எழுத தொடங்கினீங்களோ அன்றைக்கே என் வாழ்க்கைக்கு ஆப்பு வைச்சிட்டீங்க. 

நீங்க ப்ளாக் எழுதிக் கும்மியடிப்பதை நான் டிஷ்ரப்(Disturbance) பண்ணக் கூடாது என்பதற்காய், கட்டின மூனு மாசத்துக்கை ஒரு புள்ளையையும் தந்து, என் வாழ்க்கையை நாலு சுவத்துக்கை முடிச்சுப் போட்டு,

நீங்க பாட்டுக்கு ஆப்பிசு, ரோட்டு என போற வாற இடம் எல்லாம் ப்ளாக் ப்ளாக் என்று நாயா அலையுறீங்களே! இது நியாயமா? சொல்லுங்க. 

டிங்குசன்: என்னோட செல்லமெல்லே, நான் சொன்னா கேட்பீங்க தானே, 

என் செல்லக் குட்டி டிங்கி! 

உங்களுக்குத் தானே பொழுது போக, ஒரு புள்ளையைத் தந்திருக்கிறேன். அது கூட விளையாடி நேரத்தை செலவழிக்கலாமில்லே. அத்தான் பாவமில்லே, அத்தானை இடைஞ்சல் பண்ணாம ப்ளாக் எழுத விடுறீங்களா.

டிங்குசா: என்ன ப்ளாக் எழுதல் வேண்டிக் கிடக்கு? இன்னைக்கு இரண்டிலை ஒன்னு பார்த்திட வேண்டியது தான்.  நீயெல்லாம் மனுசனாய்யா? 

முன்பெல்லாம் ஆப்பிசுக்குப் போனா, 

கலியாணம் கட்டின புதுசில; 

ஒரு நாளைக்கு மூனு, நாலு போன் கோல் போட்டு நலம் விசாரிப்பீங்க, தேன் ஒழுகிற மாதிரி ‘ஐ லவ்யூடா செல்லம், ஐ லவ்யூடா டிங்கி! என்று பேசிப் பேசிப் சொக்க வைப்பீங்க. 

இப்ப அது கூட இல்லை, ஆப்பிஸ் போனதிலை இருந்து வாற வரைக்கும், ஏன் ஆப்பிசாலை வந்தா கூட நான் ஒருத்தி ஹன்சிகா மாதிரி அழகுச் சிலையா வீட்டில இருக்கிறேன் என்ற நினைப்புக் கூட இல்லாம கம்பியூட்டர் முன்னாடியே உட்கார்ந்திருக்கிறீங்க.  என்ன குறுக்க பேசுறது, அதான் நான் பேசிக்கிட்டிருக்கேனில்ல. 

பேசி முடிச்சதுக்கு அப்புறமா பேசுங்க. 

ரோட்ல என் கூட ஷாப்பிங் வந்தா கூட மொபைல் போனில் ப்ளாக்கை நோண்டிக் கிட்டிருக்கிறது. யார் யார் கமெண்ட் போடுறாங்க என்று கணக்குப் பார்க்கிறது. நீயெல்லாம் மனுசனாய்யா? பேசாம ஒரு ப்ளாக்கை கலியாணம் பண்ணியிருக்க வேண்டியது தானே? பிறகேன் என்னையைக் கட்டி உசிரை வாங்கிறாய்?

டிங்குசன்: பேசி முடிச்சிட்டியா. என் ராசாத்தி!! 

ப்ளாக் எழுதுவதால் நண்பர்கள் அதிகமாகுவாங்க. நான் பிரபலம் ஆகினால் எனகென்று ரசிகர்கள் தோன்றுவாங்க. இதையெல்லாம் வுட்டிட்டு, கட்டின மனுசி உன் கூட இருந்து மாரடிக்கச் சொல்லுறியா? 

என்ன பேச்சுப் பேசுறாய் நீயி? உனக்கு வர வர வாய்க் கொழுப்பு ஜாஸ்தியாகிடுச்சு..

டிங்குசா: பின்ன என்னங்க! நீங்க ஆப்பிசுக்குப் போனாப்புறம், நம்ம பையனைத் தூங்கப் பண்ணிட்டுப் பொம்பிளை பதிவர்கள் சிலரோடை குடுமிப் பிடிச் சண்டைப் பதிவுகளைப் படிச்சால், வாய்க் கொழுப்புக் கூடாம பின்ன என்ன கூடும்?

அறிவா வளரப் போகுது???

டிங்குசன்: ஆகா, இப்ப நீ கூட அலேர்ட்டாகிட்டியா?  

ப்ளாக் படிக்க ஆரம்பிச்ச்சிருக்கிறியே, எப்போ ப்ளாக் எழுதப் போறாய்? அதெல்லாம் ஏன் நான் உங்க கிட்ட சொல்ல வேண்டியிருக்கு? காலங்காத்தால எந்திரிச்சதில இருந்து, நைட் தூங்கப் போகும் வரைக்குக்கும் கம்பியூட்டரையே கட்டிப் பிடிச்சுக் கிட்டிருக்க வேண்டியது, 

தூக்கம் வந்து தூங்கப் போனாக் கூட, நிம்மதியா தூங்க விடுறீங்களா? இல்லையே.  

மிட் நைட்டிலை எந்திரிச்சு, மொபைல் போனிலை ப்ளாக்கிற்கு எத்தினை ஓட்டு வந்திருச்சு? எத்தினை கமெண்டு வந்திருச்சு என்று செக் பண்ண வேண்டியது. உங்களோடை பெரிய தொல்லையாப் போச்சுங்க..

நீயெல்லாம் மனுசனாய்யா.. நீயும் உன்னோடை கம்பியூட்டரும். பேசாம கம்பியூட்டரைக் கலியாணம் பண்னியிருக்க வேண்டியது தானே? பிறகேன் என்னையக் கட்டி, என் உசிரை வாங்கிக் கொண்டிருக்கிறாய். ப்ளாக் எழுதுறியா? ப்ளாக்கு. நாதாரிப் பயலே, இன்னையோட உன் ப்ளாக் வாழ்க்கைக்கு வைக்க்றேன் பாரு ஆப்பு....

டிஸ்கி: டிங்குசா......கண்களில் கோபம் கொப்பளிக்க, கம்பியூட்டர் மேசையினை நோக்கி ஓடுகிறா. கையில் அகப்பையுடனும், பூரிக் கட்டையுடனும் தன்னை நோக்கி வரும் டிங்குசாவைப் பார்த்து வியப்பிற்குள்ளாகி நிற்கிறார் பிரபல பதிவர். இதன் பின்னர் என்ன நடந்திருக்கும் என்பது உங்களின் கற்பனைக்காக............................

டிஸ்கி 2: இப் பதிவிற்கான படங்களைத் தனது கை வண்ணத்தின் மூலமும், கணினியின் உதவியோடும் அருளியவர், நண்பர் நிகழ்வுகள் கந்தசாமி.

Share