கேள்விக்கு என்ன பதில்?

’ஹலோ, இங்கை உங்களைத் தான் கூப்பிடுறன், ஒருக்கா திரும்பிப் பாருங்கோவன்’.  இப்படி எனது லுமாலா சைக்கிளில் முன்னே போய்க் கொண்டிருக்கும் எனது வசந்தங்களையெல்லாம் வர்ணம் தீட்டப் போகின்ற ஆசை நாயகியை விசிலடித்தும், ஹலோ என்று சொல்லியவாறும் அழைத்தபடி பின் தொடர்கிறேன்.

சுற்றும் முற்றும் வீதியைப் பார்க்கிறேன். வீதியில் சன சந்தடியைக் காணேம். இது தான் தக்க தருணம் என மனதினுள் நினைத்தபடி சைக்கிளை வேகமாகச் செலுத்தி அவளை ஓவரேக் எடுத்து முன்னாலே போய் நின்ற வாறு கேட்கிறேன்.
‘ஹலோ எக்ஸ்கியூஸ்மி, உங்கடை பெயர் என்ன’?


‘அடே நாயே, எருமையே, சனியனே, ஊரிலை போற பொட்டையளுக்குப் பின்னாலை திரியிற கவாலியே, தெருப் பொறுக்கியே........இன்னும்....இன்னும் பல வார்த்தைகளினால் தனது கோபத்தை அள்ளி வீசினாள் அவள். இவளவு பேசி முடித்த பிறகும் ‘நான் சிரித்த படி ‘என்னது எங்கடை ஊர் ரேடியோ, ரீவீக்கள் மாதிரி விளங்காத பாசையிலை பேசுறீங்க. எதுவாய் இருந்தாலும் நேரடியாக விளங்கிற தமிழிலை சொல்லலாம் தானே என்றேன்?

அடே ரோசமில்லாத பொறுக்கி, இவளவு பேசினதுக்குப் பிறகும் சுறணையில்லாமல் சிரிச்சுக் கொண்டு நிக்கிறியே, உன்னைச் செருப்பாலை அடிக்கவேணும்.. எனச் சொல்லிக் கொண்டு உயரமான ஹீல் செருப்பைக் கழற்றப் போனவளைப் பார்த்துச் சொன்னன், ’அடிக்க முதல் கொஞ்சம் யோசிச்சு அடியுங்கோ, ஏனெண்டால் உங்களுக்கு கணவனாக வாறவரின்ரை கன்னத்திலை செருப்படையாளம் இருக்க உங்கள் மனம் ஏற்குமோ? என ஒரு பஞ்ச் வசனத்தை எடுத்து விட்டேன்.

அவள் என்னுடைய சமயோசிதமான பதிலினைக் கேட்டுச் சமரசம் செய்பவள் போல என்னிடம் மெதுவாக இறங்கி வந்து பேசினாள். ’’உங்களுக்கு இப்ப என்ன பிரச்சினை. இப்ப நாலைஞ்சு நாளாப் பார்க்கிறன்.  எனக்குப் பின்னலை வந்து டிஸ்ரபன்ஸ் பண்ணுறீங்க. என்ன வேணும் சொல்லுங்கோ? என்றாள் அவள்.

இது தான் சந்தர்ப்பம் என நினைத்து, நிலத்தைக் குனிந்து பார்த்தபடி ‘உங்கடை பெயர் என்ன வென்று சொல்ல முடியுமோ என்றேன்?
’என்னது என் பெயர் வேணுமோ? பெயரைச் சொன்னால், அதற்குப் பிறகு பின்னாலை வர மாட்டாய் தானே? என்றாள்.
அதப் பற்றி பிறகு யோசிப்பம் முதலிலை பெயரைச் சொல்லுங்கோ என்றேன்.

என்ன என்ரை பெயரை அவ்வளவு ஈசியாச் சொல்லிடுவேனா? உனக்கு மண்டையிலை மூளை இருக்கா என்று அறிய வேணாம், அதான் என் பெயரை நேரடியாச் சொல்ல மாட்டேன். இந்தா ஒரு புதிர் சொல்லுறன். அதிலை இருந்து என்ரை பெயரை க் கண்டு பிடிச்சால் நீ விண்ணன் என்றாள்.

’வள்ளுவனின் முப்பாலிலுள்ள ஒரு பாலின் முதலெழுத்தும்
‘பிராயாணத்திற்குப் பயன்படும் ஊர்தியின் இரண்டாமெழுத்தையும்,
‘எட்டை ஏழுதரம் பெருக்கி வரும் விடையிலுள்ள
நடு இரண்டெழுத்தையும்,
ஊரிலை விரதமென்றால் நீங்கள் சோறு வைக்கிற
பறவையின்ரை முதலெழுத்தை இறுதியெழுத்தாகவும் போட்டால்
என் பெயர் வரும் என்று சொன்னாள்.’

உண்மையாகவே ஒரு கணம் அதிர்ந்து தான் போட்டேன் நண்பர்களே.

அவள் என்னை சுய நினைவிற்குக் கொண்டு வந்தாள்.
’என்ன முழிக்கிறீங்கள், சரி இன்னுமொழு குழூ தாறன்,
என்ர பெயர் தொடங்கிறதும் முடிகிறதும் ஒரே எழுத்திலை தான். இப்ப கண்டு பிடியுங்கோ பார்ப்பம் என்றாள்.

தொடர்ந்தும் முழித்தேன்.
‘அட பன்னாடை, உனக்கு இதுக்கே பதில் தெரியேல்லை, பிறகு எனக்குப் பின்னாலை சுத்துறியோ எனத் திட்டினாள்.

நான் கொஞ்சம் கௌரவமாக என் சேர்ட்டின் கொலரை இழுத்து விட்டுச் சொன்னன்.
’எனக்கு விடை தெரியும். ‘விடையை இப்ப சொன்னால் நாளைக்கு உங்களைப் பார்க்கச் சந்தர்ப்பம் கிடைக்காது. அதனாலை நாளைக்குப் பின்னேரம் நீங்கள் பள்ளிக் கூடம் விட்டு வரும் போது சொல்லுறேன் என்று இலாவகமாக நழுவி ஓடி வந்து விட்டேன்.

‘அவளுக்கு எங்கே தெரியப் போகுது எனக்கு விடை தெரியாது என்று?

நண்பர்களே, நீங்கள் எல்லோரும் என் காதலுக்குத் துணை இருப்பீங்க எனும் துணிவிலை தான் ‘நாளைக்குப் பதில் சொல்லுறேன்’ என்று எஸ்கேப்பு ஆகி வந்தேன். இப்ப நீங்க தான் என்னைக் காப்பற்றனும். இந்தப் புதிருக்கு விடையைச் சொல்லி என் காதலை ஜெயிக்கப் பண்ணுவீங்க என்ற ஒரே நம்பிக்கையிலை தான் உங்களிட்டை சரணாகதி அடைஞ்சிட்டேன்.

கிட்ட வாங்கோ, மெதுவாகக் காதைக் கொடுங்கோ, நான் புளொக் எழுதுற விடயம் அவளுக்கு இன்னமும் தெரியாது, அதாலை நீங்கள் தைரியமாகப் பதில் சொல்லலாம்.

சரியான விடையளிக்கும் அன்பு உள்ளங்களுக்கு சகோதரன் ‘மாத்தியோசி ஓட்டை வரை நாரயணன்’  அன்பளிப்பாகத் தரும் பரிசினை ‘சகோதரன் ‘பன்னிக் குட்டி ராம்சாமி’ அவர்கள் தன் கையால் வழங்கிக் கௌரவிப்பார்.

எங்கே எல்லோரும் தயாரா? ஸ்ராட் த மியூசிக்..

Share